و لحظه ای که ۷۰ میلیون ایرانی نا امید شدند...

سلام دوستای گلم

دست همتون درد نکنه که تو پست قبلی بهم لطف داشتید و تعداد نظرات از مرز ۱۰۰ تا گذشت (در این لحظه نویسنده مثل خر ذوق مرگ میشود)!!

TinyPic image

مقدمه

شکست تیم ملی فوتبال ایران مقابل کره جنوبی در مرحله یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا یکی از بدترین و تلخ ترین نتایج ایران در تاریخ این مسابقات به حساب می آید چرا که مردم ایران بیش از اندازه به این تیم امید داشتند و بدون تردید ایران را یک پای فینال میدانستند اما باز هم فوتبال روی دیگر سکه را به همگان نشان داد تا بدانیم همیشه امور طبق میل ما پیش نمی رود.

ایران در مرحله گروهی

ایران در این مرحله با تیمهای مالزی چین و ازبکستان همگروه بود.

ما در بازی اول ازبکستان را ۲ بر ۱ شکست دادیم و این در حالی بود که نیمه اول این بازی افتضاح ترین نمایش ممکن را داشتیم. در بازی دوم در شرایطی که چین ۲۰ دقیقه ابتدایی حتی نگذاشت ما از نیمه خودی خارج شویم و با یک بازی حجومی ۲ گل وارد دروازه رودباریان کرد واگر از نام ایران نمی ترسیدند ودر نیمه دوم تدافعی بازی نمیکردند به راحتی توان شکست تیم ما را داشتند و این تساوی را باید مدیون سالها آقایی در فوتبال آسیا باشیم. در بازی سوم تیم ما باید با تیم بسیار ضعیف و آماتور مالزی بازی میکرد و در شرایطی که همه تصور میکردند ایران با تیم دوم خودش به میدان برود و جشنواره ی گل راه بیاندازد در کمال تعجب ما با تیم اصلی تا دقیقه ۷۲ با یک ضربه پنالتی جلو بودیم و در نهایت ۲ بر صفر تیم ضعیف مالزی را شکست دادیم و این در حالی بود که مالزی در دو بازی گذشته خودش ۱۰ گل خورده بود!

به هر حال تیم ما به عنوان تیم اول گروه بالا تر از ازبکستانی که چین را حذف کرده بود به مرحله بعد صعود کرد. و این همان چیزی بود که کادر فنی و بازیکنان از آن به عنوان هدف ما در مرحله گروهی عنوان می شد.

مرحله یک چهارم نهایی و پایان کار

تیم ما در این مرحله باید به مصاف کره ای می رفت که به زحمت و به عنوان تیم دوم گروه خودش بالا آمده بود. در اردوی ما همه فکر می کردند یک پای فینالیم! چرا که نه کره با از دست دادن لژیونرهایش نظیر پارک جی سونگ و لی که در بهترین تیمهای انگلیس بازی میکنند قدرت همیشگی را داشت نه عراق که همیشه مقابل ایران زانو زده ودر مسابقات غرب آسیا مقابل تیم ب ما شکست خورده بود میتوانست مشکل ساز شود.

در بازی با کره ایران با سیستم ۲-۵-۳ پا به میدان گذاشت درون دروازه رودباریان قرار داشت ودر خط دفاع نصرتی مدافع آخر ما بود و رحمان رضایی و سید جلال حسینی در کنار او خط دفاعی ما را تشکیل می دادند. در خط میانی نکونام هافبک دفاعی و آندرانیک و کریمی هم جلوی او هافبک نفوذی بودند همچنین مهدوی کیا پیستون راست و معدنچی پیستون چپ تیم ما را تشکیل می دادند هاشمیان و رسول خطیبی هم مهاجمان ما بودند. در ادامه فریدون زندی و رضا عنایتی به ترتیب به جای معدنچی و هاشمیان به میدان آمدند.

ایران در کل از سه بازی قبل خود بسیار بهتر بازی کرد و نبض بازی در اختیار تیم ما بود اما در فوتبال هیچ موقع به بازی خوب امتیاز نمی دهند و تیمی پیروز میدان خواهد شد که جدای از بازی زیبا و تماشاگر پسند نتیجه لازم را هم کسب کند.

در طول ۹۰ دقیقه ما موقعیت های خوبی داشتیم که شاید بهترینشان نصیب علی کریمی شد که ضربه ی پای چپ او را دروازه بان کره دفع کرد. وقتی کار به وقت اضافه کشید دو تیم با احتیاط بیشتری بازی میکردند چرا که می دانستند یک اشتباه کافیست تا تمام زحمات آنها به هدر برود. در این دقایق روی حرکت زیبای علی کریمی جواد نکونام یک فرصت شوتزنی به دست آورد که اگر تبدیل به گل می شد او به قهرمان ایرانی ها تبدیل می شد.

در اواخر بازی یک تصمیم عجیب و غیر قابل پیش بینی از امیر قلعه نوعی باعث شد تا همه انگشت حیرت به دهان بگیرند که چرا دروازه بانی که در شرایط بازی قرار داشت و با حرکات بازیکنان کره به خوبی آشنا بود را بیرون آورد و طالب لویی را به زمین آورد که حتی نتوانست یک توپ با دستانش لمس کند. درست است که طالب لو در لیگ برتر پنالتی های زیادی را گرفته ولی این دلیل قانع کننده ای برای سپردن این وظیفه مهم به وی نمیتواند باشد.

TinyPic image

چیدن بازیکنان برای زدن ضربات پنالتی یکی از مهمترین وظایف کادر فنی بود که خوب از عهده ی آن بر نیامد. رسول خطیبی با ۱۲۰ دقیقه بازی پر فشار دیگر رمقی برایش باقی نمانده بود درست مثل مهدوی کیا در حالی که بازیکنان جانشین یعنی زندی و عنایتی به خوبی از عهده ی وظایفشان بر آمدند. جواد نکونام که پنالتی زن اول تیم ما در جام ملتها بود میتوانست به جای خطیبی خسته قرار بگیرد و حتی به جای تعویض اشتباه وحید طالب لو قلعه نوعی میتوانست از هادی عقیلی که از بهترین پنالتی زنان سپاهان در لیگ برتر بود و بارها پنالتی هایش تبدیل به گل شده بود استفاده کند.

در پایان بازی لی وونگ جائه دروازه بان تیم کره به خاطر بسته نگه داشتن دروازه اش در طول ۱۲۰ دقیقه و مهار دو ضربه پنالتی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد.

به هر حال تیمهای ژاپن؛عربستان؛کره جنوبی و عراق به مرحله نیمه نهایی راه یافتند و ایران در حسرت ۳۵ سال بدون کسب مقام قهرمانی به کار خودش در این مسابقات پایان داد.